เรื่อง..ถังสังฆทาน
ทุกครั้งที่เห็นคนเข้ามาทำบุญในวัดตาส่วนชายวัย 50 เศษจะแอบยิ้มด้วยความดีใจ รู้ว่าตนเองจะมีส่วนในผลบุญเหล่านั้น นอกจากจะเก็บข้าวของที่ชาวบ้านนำมาถวายแด่พระภิกษุสงฆ์ที่วัด แกจะคัดของดีๆ บางอย่างนำไปขายให้แก่ป้าน้อยหญิงวัยไล่เลี่ยกัน ซึ่งเปิดร้านขายของชำและถังสังฆทานอยู่ตรงข้ามกับวัด
ตาส่วนอาศัยความยากจน ทำตัวน่าสงสาร เข้าไปขอของกินของใช้จากเจ้าอาวาสบ่อยๆ ไม่เพียงแต่พระเท่านั้นที่ตาส่วนขอความเมตตา ชาวบ้านทั่วไปจากถิ่นไกล เข้ามาทำบุญที่วัดเมื่อเจอกับท่าทาง สีหน้าของชายผู้นี้ต่างสงสารไปตามๆ กัน
ใครที่ไม่รู้เท่าทันเป็นอันต้องตกเป็นเหยื่อของชายมากเล่ห์ให้เงินมากบ้างน้อยบ้าง อย่างน้อยในวันหนึ่งๆ ตาส่วนมีเงินเข้าบ้านเกิน 100 บาทขึ้นไป
อาชีพหลักที่ทำตบตาคนอื่นคือ เก็บของเก่าที่ชาวบ้านทิ้งตามถังขยะไปขาย ตื่นเช้าขึ้นมาจะรีบตรงดิ่งไปตามถังขยะต่างๆ เพราะกลัวว่าจะถูกคนอื่นแย่ง เมื่อได้ของที่คิดว่ามากพอสมควร แกจะเอาไปขายให้แก่ร้านรับซื้อของเก่า แล้วนั่งมองไปที่หน้าประตูวัด รอดูว่ามีคนเข้ามาทำบุญหรือไม่ เมื่อเห็นก็จะสำรวจว่าหิ้วข้าวของมามากน้อยแค่ไหน
หลังจากประวิงเวลาเอาไว้สักครู่ เห็นผู้มีจิตศรัทธากลับลงมา แกจะรีบเข้าไปเดินอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ทำตาละห้อยน่าสงสาร ไม่ต้องยกมือขอเงินให้เสียเวลาเพียงแค่ยืนมอง กลืนน้ำลายลงคอ เพียงเท่านั้นนักบุญจะให้ของกินหรือไม่ก็เงินมากบ้างน้อยบ้าง เมื่อได้เงินแล้วจะเอาไปเก็บไว้ที่บ้านแล้วย้อนกลับมาที่วัดอีกครั้งทำทีมาขออาหารกิน
เจ้าอาวาสหรือพระรูปอื่นๆ ไม่มีใครว่าเพราะตาส่วนเข้า-ออกวัดนี้เป็นประจำอยากกินอะไรเปิดหาเอา พระจะสั่งเด็กวัดแบ่งกับข้าวเอาไว้ให้ หลังจากกินอิ่มเจ้าอาวาสจะเรียกให้ไปเอาข้าวของที่คนนำมาทำบุญ
เมื่อได้ของมาแล้ว ตาส่วนเอาไปคัดแยกที่บ้าน และเอาไปขายให้ป้าน้อยที่รับซื้อในราคาถูกกว่าท้องตลาด ป้าน้อยจะเอาไปวางขายหน้าร้าน หากว่าขายไม่ค่อยออกหรือของใกล้หมดอายุ แกจะจัดใส่ถังสังฆทาน นำไปวางขายหน้าร้าน โดยจะขายในราคาที่ถูกกว่าท้องตลาด เมื่อมีคนถามก็จะบอกว่าต้องการช่วยเหลือคนที่มีจิตศรัทธา ต้องการทำบุญจริงๆ แกก็จะได้บุญตามไปด้วย
คำพูดของหญิงสูงวัยสร้างความซาบซึ้งใจไม่น้อย คนที่เคยมาซื้อแล้วก็ต้องกลับมาซื้อซ้ำอีก โดยไม่รู้ว่าของที่ใส่ลงไปในถังนั้นด้อยคุณภาพ
วันนี้ ตาส่วนจับจ้องสายตามองไปที่หน้าวัด หวังแต่เพียงว่าจะมีคนมาทำบุญรอจนเกือบเที่ยง พระที่วัดคงฉันอาหารเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าแกมีอาหารหลายอย่างตุนเอาไว้ ด้วยนิสัยเห็นแก่ได้ ไม่รอช้าที่จะเข้าไปในวัดอีกตามเคย
?โยมส่วน มาแล้วหรือ วันนี้ไม่รู้ว่าเด็กวัดแบ่งอะไรไว้บ้าง แต่ก็มีอาหารถถุงเยอะ คนเขามาใส่บาตรมากกว่าเดิมอาตมาจัดใส่ถุงไว้ให้แล้ว เก็บไปอุ่นกินตอนเย็นนะ?
?ขอบพระคุณหลวงพ่อมากครับที่กรุณาแก่สัตว์ผู้ยากไร้?
?อย่าเปรียบตัวเองเป็นสัตว์เลยนะโยมส่วน คนเราเกิดมาเป็นคนเหมือนกันจะต่างก็ตรงที่จิตใจ รู้สำนึกดีชั่ว และมีเงินทอง เราหมั่นทำความดีเอาไว้ แล้วจะเกิดผลเองนั่นแหละ?
ไม่ว่าเจ้าอาวาสจะบอกสอนอย่างไรตาส่วนก็ยังฟังหูซ้ายทะลุหูขวา เบื่อที่จะนั่งนิ่งๆ ได้แต่นึกขุ่นขวางอยู่ในใจ ว่าเมื่อไหร่จะพูดเสร็จเสียที จนกระทั่ง เจ้าอาวาสหลับตา ทำสมาธิ ตาส่วนคลานออกมาอย่างเงียบเชียบเดินเข้าไปในครัวเห็นลูกศิษย์วัดวัย 10 ขวบกำลังล้างทำความสะอาดถ้วยชาม เมื่อเห็นแกได้ร้องเรียกด้วยเสียงแหลมๆ
?ตาส่วนรีบมากินข้าวซะ ฉันจะได้เอาจานมาล้าง?
?ไอ้โก๊ะ เอ็งเป็นเด็ก ไม่ต้องมาออกคำสั่งแก่ข้า เดี๋ยวเถอะ โดนดี?
?อ้าว ตาส่วน ทำไมถึงพูดอย่างนี้ล่ะให้กินข้าวฟรีโดยไม่ต้องล้างถ้วยชาม ยังมาว่ากันอีก แล้วนี่เห็นไหมกับข้าวตั้งหลายถุง ลุงเอาไปกินที่บ้านได้อีก ตาส่วนสบายจะตายไม่ต้องซื้อหากับข้าว?
โก๊ะกล่าวอย่างเหลืออด หลายครั้งที่ไม่ชอบใจต่อการกระทำของตาส่วน มักจะแสดงตนเหนือกว่าใคร ทั้งที่เป็นแค่เพียงแค่คนแก่ไร้สภาพ แบมือขออาหารจากวัด ดูเหมือนว่าตาส่วนไม่รู้สำนึกมองเด็กน้อยด้วยสายตาเขียวเข้ม
?มันจะมากเกินไปแล้วนะ ไอ้โก๊ะ?
?ไม่มากเกินไปหรอก นี่คือความจริงถ้าไม่กินฉันจะได้เอาไปให้คนอื่น?
เด็กชายโก๊ะไม่สนใจแต่อย่างใด ตาส่วนได้ยินดังนั้นกระโดดลงไปจับจานที่วางเรียงอยู่กับพื้นขึ้นมาถือเอาไว้ แล้วยกออกมานั่งกินข้างนอกด้วยท่าทางมูมมาม โก๊ะมองด้วยความไม่ชอบใจเพราะรู้นิสัยตาส่วนเป็นอย่างดีว่าเป็นคนเห็นแก่ได้ ต่อหน้าคนอื่นทำตัวน่าสงสารเมื่ออยู่ลับหลังจะเปลี่ยนเป็นอีกคน
เข้าตำราหน้าไหว้หลังหลอก ไม่มีความจริงใจให้ใคร
เรื่องที่แกเอาของทางวัดไปขาย ทุกคนต่างรู้ แต่ไม่กล้าพูด กลัวว่าจะเข้าหูเจ้าอาวาสจะทำให้ท่านมาสบายใจ วันนี้เช่นกันถ้าเดาไม่ผิดตาส่วนกินอิ่มแล้วเก็บอาหารที่อยู่ในถุงกลับไป ไม่ได้เอาไปกินแต่ขายราคาถูกให้กับคนในระดับเดียวกัน
โก๊ะตั้งใจเอาไว้ว่าจะต้องตามไปดูให้เห็นกับตา ไม่รอช้าที่จะล้างจานอย่างรวดเร็วเพียงไม่นานจานถูกคว่ำตากแดดเอาไว้ตรงนอกชาน แล้วแกล้งทำเป็นเอนหลังนอนพัก ตาส่วนกินข้าวอิ่มแล้ววางจานชามเอาไว้ไม่เก็บล้างแต่อย่างใด หิ้วถุงกับข้าวเดินลงไปจากศาลาวัดโดยเร็ว โก๊ะหรี่ตามองตามด้วยความไม่ชอบใจ
?แก่เสียเปล่าไม่รู้เรื่องอะไรเลยทำตัวให้เด็กด่าอยู่ได้ คอยดูเถอะชีวิตจะไม่มีความสุข เราตามแกไปก่อนดูซิว่าจะทำยังไงต่อไป?
โก๊ะไม่รอช้า กระโดดลงจากศาลา เดินสะกดรอยตามตาส่วนไปโดยไม่ให้รู้ตัวเพียงไม่นานก็เห็นร่างของผู้ชายสูงวัยเลี้ยวเข้าบ้าน โก๊ะอดทนรอด้วยใจจดจ่อจนกระทั่งเห็นแกออกมา ถือถุงกับข้าวติดมือออกมาด้วย เดินกระย่องกระแย่งไปที่ร้านป้าน้อย ในเวลานั้นคนเริ่มเข้ามาซื้อของสดไปประกอบอาหารในตอนเย็น
ป้าน้อยเดินออกมาส่งยิ้มให้ผู้ร่วมค้าขาย แกมองไปที่ถุงกับข้าว คิ้วบางหร็อมแหร็มและไร้ระเบียบขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย
?ตาส่วน วันนี้ไม่ได้เอาของที่คนทำบุญเอามาขายให้ข้าหรือไง?
?โอย ตั้งแต่เช้าจนบัดนี้ยังไม่มีใครมาเลย คนใจบาป ไม่รู้จักเข้าวัดทำบุญ ข้าเลยอดไปด้วยเจ็บใจจริงๆ?
?แล้วที่แกถือมาด้วยนั่นเล่า มันคืออะไร?
?อ๋อ ลืมไปกับข้าวเจ้าอาวาสให้มา บอกว่าตอนเช้ามีคนใส่บาตรเยอะของเหลือมากแบ่งให้ข้ามากิน ยายน้อยแกก็รู้นี่นาข้าอยู่ตัวคนเดียวจะกินสักเท่าไหร่ ก็เลยเอามาขายให้กับคนที่อยากกินของอร่อยราคาถูก?
ตาส่วนชูถุงอาหารสำเร็จให้ป้าน้อยดู หญิงมากเล่ห์หรี่ตาลงอย่างครุ่นคิด ในที่สุดดีดนิ้วดังเปาะ นึกถึงผลกำไรที่จะได้รับรู้ว่าถ้าหากว่านำมาขายเองอย่างน้อยก็ได้ถุงละ 3 บาท 10 ถุงก็มีเงินเข้ากระเป๋า 30 บาท ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไร แค่ซื้อในราคาถูกและขายต่ำกว่าราคาต้นทุนเพียงเท่านี้ก็มีเงินเพิ่ม คนค้าขายย่อมคิดแต่ผลประโยชน์ทั้งสิ้น
?ตาส่วน แกไม่ต้องเอากับข้าวไปเร่ขายที่อื่นหรอก ขายให้ข้านี่แหละแกได้มาฟรีๆ เอาแค่ถุง 5 บาทพอ ส่วนข้าจะขาย 8 บาท ต่ำกว่าราคาที่เขาตักขายเกือบ 10 บาทเลยนะโว้ย ใครๆ ก็ซื้อของถูกแถมอร่อย?
?เอาสิ ข้าขายให้แก 10 ถุง 50 บาท?
?งั้นมารับเงินเลย เออ เรานี่เป็นคู่ค้าที่เข้ากันดี ทำให้เงินทองไหลมาเทมาหากว่าได้กับข้าวจากวัดอีกล่ะก็ อย่าลืมเอามาขายให้ข้านะ?
?เออ ข้าไม่ลืมหรอก ยายน้อย?
สองเฒ่าสารพัดพิษส่งเสียงให้กันอย่างมีความสุข เพียงไม่นานกับข้าวถุงราคาถูกที่ซื้อมาจากตาส่วนขายหมดเกลี้ยง ป้าน้อยนั่งหัวเราะชอบใจ วันนี้ได้เงินเพิ่มกว่าเดิมถึง 30 บาท ถ้าได้อย่างนี้ทุกวันอีกไม่นานก็มีเงินก้อนโต
โก๊ะรู้เห็นถึงความไม่เข้าท่าของตาส่วนอดรนทนไม่ได้อีกต่อไป นำเรื่องดังกล่าวไปเล่าให้เจ้าอาวาสฟัง ท่านนิ่งสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมาทั้งสิ้น
?หลวงพ่อครับ เรื่องที่ผมเล่าให้ฟังหลวงพ่อว่ายังไง?
?โก๊ะ หลวงพ่อจะว่ายังไงเป็นสิทธิ์ของเขา ในเมื่อเราให้เขาแล้วจะเอาไปทำอะไรก็ได้?
?แต่เราให้ไปกินอย่างเดียว แต่ตาส่วนเอาไปขายหาเงินใส่กระเป๋า แล้วยังทำตัวเป็นคนอดอยากน่าสงสารอีก?
เด็กวัดตัวแค่นี้ยังรู้จักมีความคิด หลวงพ่อถอนใจเฮือกใหญ่ เศร้าต่อการกระทำของตาส่วน แต่ไม่พูดอะไร เพราะให้ไปแล้วท่านเป็นผู้ละแล้วซึ่งกิเลสและตัณหาอยู่เพื่อช่วยสัมมาสัมพุทธเจ้าเผยแผ่ศาสนาจึงไม่รู้สึกรู้สาแต่อย่างใด
?เรื่องของเขา ใครทำอะไรก็จะได้สิ่งนั้นกลับคืนมา หากว่าเขาไม่โลภเห็นแก่ได้ของผู้อื่น คงไม่มีเรื่องใดๆ ในทางตรงกันข้าม หากว่าเขาตั้งหน้าตั้งตาที่จะกอยโกยสิ่งของต่างๆ เพื่อให้ตัวเองได้รับความสุขละก็ ถือว่าเป็นบาปไม่อาจหลีกเลี่ยงสิ่งที่กระทำลงไปได้?
?หลวงพ่อ คอยดูก็แล้วกัน ตาส่วนคงไม่มีชีวิตที่เป็นปกติหรอก ผมรู้ดีเพราะแกเป็นคนประเภทเห็นแก่ได้ เข้ามาในวัดเพื่อเอาเพียงอย่างเดียว คนที่พูดว่าตัวเองไม่มีก็ต้องไม่มีตลอดไป ผมเชื่ออย่างนั้น?
?เรานี่สำคัญ ตัวเล็กแค่นี้ แต่เข้าใจพูดเหลือเกินข้าชอบนิสัยเอ็งจริงๆ เจ้าโก๊ะเอ๊ย?
เด็กวัดตัวจิ๋วก้มลงกราบเจ้าอาวาสพร้อมกับรอยยิ้มที่เปี่ยมความสุข คิดว่าต่อจากนี้ไปจะจับตาดูตาส่วน ว่ามีพฤติกรรมอย่างไร ของที่ทางวัดให้ไปแกเอาไปใช้หรือขาย เพราะในแต่ละครั้งที่เข้ามาเจ้าอาวาสให้ไปหอบแทบไม่หมด
สายๆ ของวันรุ่งขึ้น มีคนมาทำบุญทำสังฆทานกับเจ้าอาวาสหลายราย โก๊ะหันไปมองที่บ้านตาส่วน จริงดั่งคาด ชายผู้น่ารังเกียจกำลังรอโอกาสที่จะเข้ามาเมื่อคนที่มาทำบุญกลับลงไป ตาส่วนรีบวิ่งเข้ามาในวัด ด้วยท่าทางอ่อนล้าแล้วหยุดมองทำตาเศร้าๆ
?คุณพี่ ดูซิคะ คนแก่คนนี้น่าสงสารท่าทางคงจะหิวข้าว ลุงๆ มาสบายหรือเปล่า หน้าตาซีดเซียวจังเลย?
?ครับ ผมไม่ค่อยสบายตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินข้าว ว่าจะไปขอแบ่งกับข้าวจากหลวงพ่อสักถุงสองถุงก็ยังดี?
?โถ ไม่ต้องหรอกจ้ะลุง วันนี้ฉันมาทำบุญเจอลุงก็ดีแล้วล่ะนี่จ้ะเงิน 100 บาท ลุงเก็บเอาไปไว้ซื้อกับข้าวหรือว่าซื้อยาลดไข้กินนะ?
?ขอบคุณครับ คุณช่างเป็นผู้หญิงที่ใจดีอะไรอย่างนี้ สวยแล้วยังมีจิตใจที่ดีงาม ขอให้เจริญๆ นะครับ?
ตาส่วนยกมือไหว้ท่วมหัว กล่าวสรรเสริญเยินยอผู้หญิงที่มีจิตใจดีงาม เธอได้แต่ยิ้มอย่างมีความสุข แล้วขึ้นรถที่สามีขับเพียงไม่นานก็จากไป ตาส่วนวิ่งกลับไปที่บ้านนั่งรอเหยื่อรายต่อไป ซึ่งก็ใช้มารยาเช่นเดิมทำตัวให้น่าสงสารเรียกร้องความสนใจ แม้ว่าได้เงินไม่มากนักแต่ก็นำไปเก็บรวมรวมเอาไว้
เมื่อผู้ที่มาทำบุญกลับไปจนหมดแล้ว ตาส่วนเดินกระย่องกระแย่งเข้ามากราบเจ้าอาวาส ท่านมองด้วยสายตานิ่งๆ รู้ถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของตาส่วนเป็นอย่างดี ท่านจัดเตรียมของกินของใช้ใส่ถุงเอาไว้ให้ตามเคย
?มาได้เวลาพอดีเลยนะ ตาส่วน?
นับว่าเป็นครั้งแรกที่เจ้าอาวาสพุดอย่างรู้ทัน ตาส่วนสะดุ้งได้แต่ยิ้มแหยๆ ก้มกราบอีกครั้งเมื่อท่านส่งถุงของให้
?ขอรับ กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่เมตตาคนยาก?
?เราให้ด้วยความบริสุทธิ์ ไม่ว่าเขาจะเอาไปทำอะไรก็ช่างกับข้าวก็มีนะ อาตมาบออกให้เจ้าโก๊ะจัดเตรียมใส่ถุงเอาไว้ให้แล้ว?
?ขอรับ หลวงพ่อ หากว่าไอ้ส่วนคนนี้ไม่มีหลวงพ่อคอยดูแลคงจะแย่
พูดพลางทำท่านน้ำหูน้ำตาเล็ด หลวงพ่อมองด้วยใบหน้านิ่งๆ ครู่เดียวตาส่วนหอบข้าวของพะรุงพะรังกลับบ้านโก๊ะแอบตามไปดูเช่นเคย เห็นแกเข้าบ้านแบ่งของเอาไว้กินแล้วออกมา เดินตรงดิ่งมาที่ร้านป้าน้อย ส่งเสียงพูดคุยกันชั่วครู่ เสียงหัวเราะชอบใจดังขึ้น โก๊ะมองด้วยความรังเกียจเมื่อป้าน้อยเอาของทั้งหมดไปจัดใส่กระจาดวางขาย และเอาของเก่าๆ บรรจุลงในถังสังฆทาน ติดราคาถูกกว่าท้องตลาด
โดยเอาของใกล้หมดอายุใส่ลงไปข้างล่างสุด ขณะนั้นมีชายแปลกหน้าคนหนึ่งมาซื้อแล้วหิ้วขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว โก๊ะได้แต่สังเวชใจ คนซื้อไม่รู้หรอกว่าได้ของไม่ดีไปส่วนผู้รับคือพระในวัดต่างๆ ได้ของเก่าๆ บางอย่างไม่รู้ว่ากินได้หรือไม่ บาปตกไปอยู่กับป้าน้อยคนเห็นแก่ได้
คืนนั้นราวๆ 4 ทุ่มกว่า โก๊ะและเด็กๆ วัดต่างสะดุ้งตื่น เมื่อได้ยินเสียงตาส่วนร้องโอดโอย เคาะกุฏิร้องเรียกเจ้าอาวาสและพระลูกวัด เสียงสั่นๆ ราวกับว่าจะขาดใจตายเสียให้ได้
?หลวงพ่อ ช่วยผมด้วย ผมจะขาดใจอยู่แล้ว โอย โอย?
เจ้าอาวาสและพระทุกรูปเปิดประตูออกมาตามด้วยเด็กวัด หนึ่งในนั้นมีโก๊ะรวมอยู่ด้วย
?มีอะไรหรือโยม ท่าทางราวกับมีทุกข์เหลือเกิน?
?ผม ผมท้องเสีย ปวดท้องมากยังกับว่ามีคนมาบิดลำไส้ มันจะขาดอยู่แล้วช่วยพาไปหาหมอด้วย นึกว่าเมตตาต่อสัตว์ด้วยเถิด?
เสียงนั้นยังคงร่ำร้องคร่ำครวญใบหน้าบิดเบี้ยว เจ้าอาวาสสั่งให้มรรคนายกเอารถออก พาตาส่วนไปโรงพยาบาล โก๊ะตามไปดูโดยตาส่วนเป็นคนให้ถือเงินค่ารักษาพยาบาล จากคนที่ขี้เหนียวบัดนี้ไม่แยแสต่อจำนวนเงิน
ขอเพียงแค่ให้หายก็พอ!
หมอบอกว่าอาการปวดท้องของตาส่วนเกิดจากอาหารเป็นพิษ กินของไม่ดีเข้าไป ตาส่วนยกมือไหว้ท่วมหัว พูดด้วยเสียงสั่นเครือ
?ก่อนนอนข้ากินบะหมี่ซองเข้าไปลืมดูวันหมดอายุ ทำให้ปวดท้องจนไส้เกือบขาด คงเป็นบาปกรรมที่ข้าเอาของที่หลวงพ่อให้เอาไปขาย แทนที่จะเก็บไว้กินไว้ใช้ กรรมมันสนองข้าเต็มๆ ไอ้โก๊ะเอ๊ย ต่อจากนี้ไปข้าไม่ทำอีกแล้ว?
?ถ้าตาส่วนคิดได้อย่างนี้ก็ดีแล้วกรรมใครก่อย่อมคืนสนองคนนั้น?
?เออ ข้าหวั่นใจยังมีอีกคนที่ทำกรรมร่วมกับข้า คนคนนี้คงจะหนักแม้เค้าบอกว่าสิ่งที่ทำนั้นได้บุญ?
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร ได้แต่ภาวนาให้ป้าน้อยล้มเลิกการกระทำไม่ดีนั้นเสียดูเหมือนว่าแกไม่อาจละทิ้งผลกำไรบาป ยังคงเอาของเก่ามาจัดใส่ถังสังฆทานขายเหมือนเดิม ตาส่วนพยายามเข้าไปบอกถึงบาปบุญที่ได้รับ แกกลับเมินเฉย
วันหนึ่ง ขณะหิ้วสังฆทานที่จัดเรียบร้อยแล้ว เอาไปวางหน้าร้านจู่ๆ ปวดเข่าจี๊ดขึ้นมาจนทนไม่ไหว ล้มลงไปนอนกับพื้นถังสังฆทานตกลงแล้วแตก ข้าวของกระเด็นออกมา ข้าวสารถุงเล็กๆ หกกระจายเกลื่อนพื้น มอดตัวเล็กๆ ไต่ออกมาตอมเนื้อตัวแก ป้าน้อยร้องขอความช่วยเหลือด้วยเสียงโหยหวน
?ป้าน้อยคงจะเป็นหนัก เพราะปวดเข่ามาก แดงบวมจนน่ากลัว?
ลูกค้าที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าให้ฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น โก๊ะกันตาส่วนมองหน้ากันมีความรู้สึกว่าป้าน้อยได้รับผลกรรมที่กระทำเข้าแล้ว
?หมอเขาว่ายังไงบ้าง?
?ต้องผ่าตัดด่วน แกเป็นโรคเข่าเสื่อมแต่ไม่หายขาด เห็นหมอบอกว่าถ้าจะให้ดีจะต้องผ่าตัดเปลี่ยนเข่าเทียม เสียเงินแสนกว่าบาท แต่ก็ต้องรอคิวไม่รู้ว่าจะได้เมื่อไหร่ ตอนนี้ก็แค่ผ่าตัดเพื่อให้อาการทุเลาลง?
?บาปกรรมตามสนองป้าน้อยแล้วล่ะไอ้โก๊ะเอ๊ย นี่แหละ ผลของการเห็นแก่ได้ คิดว่าขายของราคาถูกแล้วได้บุญแต่มันไม่ใช่ บาปชัดๆ ข้าไม่น่าส่งเสริมให้คนทำบาปเลย?
น้ำเสียงตาส่วนเสร้าๆ น้ำตาคลอ โก๊ะมองด้วยความสงสาร ได้แต่พุดปลอบใจไม่ให้คิดมาก เพราะรู้ว่าตาส่วนสำนึกต่อบาปที่กระทำไปแล้ว
?ตาส่วนอย่าคิดมากเลยนะ ตาส่วนสำนึกบาปแล้วและไม่ทำอย่างนั้นอีกถือว่ารอดพ้นจากความชั่ว?
?แต่มันก็ยังเป็นบาปติดกลางใจข้าตลอดไป ไอ้โก๊ะ ต่อจากนี้ไปข้าจะทำตนเป็นคนดี ไม่ข้องแวะกับความชั่วอีกแล้ว
โก๊ะได้แต่ยิ้มๆ หันไปมองที่วัด เสียงระฆังดังแหง่งหง่าง ขณะเดียวกันร่างตาส่วนก้มๆ เงยๆ กวาดลานวัดอย่างขะมักเขม้น เด็กน้อยยิ้มอย่างมีความสุข
โดย : จรรยา เลิศพงษ์ไทย ขอขอบคุณ นิตยสารรวมกฎแห่งกรรม
