บ้านนี้ผีอยู่

?เฟิร์น? เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากบ้านพักชายทะเล ฉันรู้สึกว่าบ้านพักนี้มีอะไรผิดปกติตั้งแต่ก้าวแรกที่มาถึงแล้วละ!

วัน นั้นฉันกับเพื่อนๆ อีก 7 คนตั้งใจจะไปเที่ยวทะเลที่หัวหินกัน เพราะอยู่ในช่วงปิดภาคเรียน แต่ทั้งโรงแรมและรีสอร์ตต่างๆเต็มหมด แหม! ตอนนั้นกำลังไฮซีซั่นนี่คะ เขาจองล่วงหน้ากันเป็นเดือนๆ นี่เราตัดสินใจปุ๊บก็ไปปั๊บตามประสาวัยรุ่นใจ ร้อนก็เลยคว้าง

ทำ ไงดี? เราว่างตรงกันอาทิตย์นี้เท่านั้น เลยจากนี้ไปก็อดเที่ยวด้วยกันน่ะซิ ไม่เป็นไร เจ้าอ๊อดเพื่อนหนุ่มของเราบอกว่ามีคนรู้จัก แนะนำว่าที่ปราณบุรีมีบ้านพักตากอากาศที่เจ้าของเปิดให้เช่า เจ้าอ๊อดจะติดต่อให้

เป็น อันว่าเราตกลงไปพัก 3 คืน 4 วัน บ้านนี้อยู่ติดทะเลเลยค่ะ เป็นส่วนตัวดีจัง เรื่องอาหารการกินหายห่วง อ๊อดบอกว่าตลาดกับร้านอาหารทะเลน่ะอยู่ไม่ไกลหรอก แถมอ๊อดยังมีรถตู้พ่อที่ยืมมาเที่ยว...โอกาสดีๆ อย่างนี้จะหาได้ที่ไหน

วัน ที่เราออกเดินทางน่ะ ฝนฟ้าขมุกขมัวเพราะพายุเข้า แต่เราไม่ท้อ คิดไปในทางบวกก็คือแดดไม่ร้อน อ๊อดขับรถสบาย ไปช้าๆ ไม่ต้องรีบร้อนเพราะถือคติปลอดภัยไว้ก่อน! ยิ่งใกล้เราก็ยิ่งตื่นเต้น รถแล่นผ่านไร่สับปะรดตรงไปชายหาดใกล้กับเขากะโหลก บริเวณนี้มีรีสอร์ตผุดขึ้นทั้งใหม่ทั้งเก่า น่าไปพักทั้งนั้นค่ะ.. อ่านต่อตอน2

ตอน 2

ใน ที่สุดเราก็มาถึงหน้าบ้านที่ล้อมด้วยรั้วไม้สูงค่อนข้างทึบ อ๊อดให้เหมี่ยวลงไปเปิดประตู กุญแจน่ะอยู่ที่อ๊อดแล้ว เจ้าของงบอกเราว่าตามสบาย ตอนบ่ายๆ จะมีคนเฝ้ามาดูแลความเรียบร้อยให้ แต่คนเฝ้าเขาก็จะกลับบ้านไป ไม่ได้อยู่ที่นี่

รถ ตรงเข้าประตูใหญ่ แล่นไปตามถนนโค้ง มีต้นมะม่วงและต้นไม้ใหญ่ร่มครึ้ม สนามตัดหญ้าเรียบร้อยดี แต่มันรู้สึกวังเวงพิกลจนขนลุก หนาวๆ ร้อนๆ บอกไม่ถูก

ฉัน มองไปรอบๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งวาบ เพราะมองย้อนกลับไปที่รั้ว ฉันเห็นยายแก่คนหนึ่ง ตัวเล็ก ผอมเกร็ง ใส่เสื้อคอกลมแขนสั้นสีดำ ผ้าถุงสีดำ รวบผมมวย ผมแกหงอกเป็นสีเทา ใบหน้าอมทุกข์ แต่ตาแกโตมาก...หรือนี่คือคนเฝ้าบ้าน? ไม่น่าจะใช่นะ

เอ...เจ้า ของบอกว่าไม่มีใครอยู่ไงล่ะ แล้วคุณยายคนนี้เป็นใคร? แกยืนหลังโค้งๆ มือไพล่หลังจ้องเราเขม็งเชียว ฉันเห็นแว่บนึงว่าตาแกเป็นสีแดงจ้า...แต่ฉันคงตาฝาดละมั้ง?

สะกิด ให้แต้วดู แต้วหันไปมองแล้วถามว่าจะให้ดูอะไร แมวเรอะ? ฉันถามว่าไม่เห็นคุณยายคนนั้นรึไง แกน่ากลัวเหมือนหนังผี! แต่แต้วยังยืนยันว่าไม่เห็นใคร เห็นแต่แมวดำตัวใหญ่ นั่งโบกหางจ้องเราอยู่...ฉันขนลุกซู่เพราะรู้ว่าแต้วเห็นไปอีกอย่าง ฉันเห็นไปอีกอย่างจริงๆ แต่ตอนนั้นพูดไม่ออก มันงงไปหมดน่ะค่ะ

รถ จอดเทียบหน้าบ้าน พวกเราขนสัมภาระลงรถกันวุ่นวายสำหรับตัวฉันแล้ว ไอ้ความสนุกมันหมดไปเมื่อไรไม่รู้ เหลือแต่ความระแวงระไว แบบคนที่รู้ว่าเรื่องน่าขนลุกขนพองกำลังจะเกิดขึ้น!

ฉัน นอนห้องเดียวกับเพื่อนผู้หญิง 4 คน ส่วนผู้ชาย 3 คน นอนห้องข้างล่าง แต่ฉันว่าพวกเราไม่ค่อยได้นอนหรอก เล่นกันทั้งคืนมากกว่า คืนนั้น เรานั่งเล่นในห้องรับแขกข้างล่าง มีทีวีให้ดูด้วย พอดึกเข้าฉันง่วงแต่ไม่กล้าขึ้นนอนคนเดียว บรรยากาศน่ากลัว ลมพัดแรง ฟ้าแปลบปลาบ ฝนตกไกลๆ สักพักหนึ่งแต้วก็ขอขึ้นไปนอน ฉันเลยตามไปด้วย สรุปว่าตอนนี้มีฉันคนเดียวที่กลัวผี และขอให้แต้วเปิดไฟทิ้งไว้ด้วย...อ่านต่อตอนจบ

ตอนจบ

ฉัน นอนหลับๆ ตื่นๆ ทั้งที่รู้สึกเพลียมาก เวลาผ่านไปนานจริงๆ สักชั่วไมงกว่าฉันก็ยังไม่หลับสนิทซะที และแล้วก็ได้ยินเสียงแต้วร้องฮึดฮัดเหมือนฝันร้าย ฉันลุกขึ้นนั่งดูเพื่อน...ตาเธอหลับแต่คิ้วขมวด ไม่ขยับตัวเลย อึดใจต่อมาเธอกัดฟันพูดอะไรบางอย่างคล้ายคำว่า ?ช่วยด้วย? ฉันรีบเขย่าขาเธอ แล้วแต้วก็ตื่นหน้าซีดเผือด เหงื่ออเต็มตัว

แต้ว ดูอ่อนแรงและขวัญเสีย เธอบอกว่าถูกผีอำ เป็นผู้หญิงแก่! ฉันฟังแล้วก็คือคนเดียวกับที่ฉันเห็นนั่นแหละ! ทันใดนั้น เสียงผู้ชายที่อยู่ห้องข้างล่างก็โวยวายลั่นไปหมดตามด้วยคำด่าหยาบคาย ผลก็คือไฟทั้งบ้านดับพรึ่บ! ฉันกับแต้วโผเข้ากอดกันกลม ก่อนจะลงไปข้างล่างด้วยอาการตัวสั่นงันงก...เพื่อนๆ ทุกคนกำลังวุ่นวาย ผู้หญิงร้องไห้ ผู้ชายก็ยังด่าลมด่าแล้งไม่จบ และเราทุกคนก็ได้ยินเสียงตบฝาผนังจนบ้านสะเทือนติดต่อกันหลายปัง

ตอน หลังฉันถึงรู้ว่าที่ผู้ชายออกอาการอย่างนั้นเพราะอ๊อดกับเพื่อนหันไปเห็นยาย แก่มาที่ประตู และแกเลื่อนปราดไปที่หน้าต่าง...ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผี!

เรา เก็บของออกจากที่นั่นเดี่ยวนั้น รู้แล้วล่ะว่าทำไมเจ้าของถึงไม่มาอยู่...ผีดุขนาดนี้ใครจะอยู่ได้ แม้แต่เราที่เข้าพักแค่แป๊บเดียวยังโดนหลอกแทบตาย! บรื๋ออ...

ขอขอบคุณ หนังสือพิมพ์ ข่าวสด