ตำนานแม่มดขาว
ในเดือนตุลาคมของทุกปีจะมีวันสำคัญอยู่วันนึงค่ะที่เจ๊ปลืมม๊ากมาก เพราะจะได้แต่งตัวเป็นนางฟ้านางมารในปาร์ตี้แฟนซีให้สุดเหวี่ยง ใช่ค่ะเจ๊กำลังพูดถึงวันฮาโลวีน (Halloween) สิ่งแรกๆ ที่เราจะนึกถึงในวันฮาโลวีนนอกจากฟักทองสีส้มๆ ลูกใหญ่ๆ แล้ว เจ๊ยังนึกถึงผู้หญิงในตำนานอย่างแม่มดด้วยค่ะ วันนี้เจ๊จะขอเล่าถึงเรื่องราวของแม่มดขาว ผู้ศรัทธาในสิ่งเหนือธรรมชาติ
นิยามความเป็นแม่มด คำว่า "แม่มด" ในภาษาอังกฤษคือ "Witch" แผลงมาจากคำว่า "wit" ในภาษาแองโกลแซกซอน หมายถึง Toknow หรือ หยั่งรู้,ต้องการรู้ ดังนั้นแม่มดจึงหมายถึงพวกที่ต้องการศึกษาหาความรู้ในศาสตร์ที่ลึกลับเหนือธรรมชาติ ไม่ว่าจะด้วยแนวทางที่มีคุณธรรมหรือชั่วร้าย แม่มดโดยทั่วไปนั้นจะแบ่งเป็น 2 ประเภทค่ะ คือแม่มดขาวและแม่มดดำ โดยวิธีที่เค้าแบ่งเนี่ยจะไม่ได้แบ่งตามสีเสื้อผ้าที่ใส่หรือสีผิวแต่อย่างใด การแบ่งแม่มดขาวและแม่มดดำนั้นแบ่งจากลักษณะของเวทมนต์ที่แม่มดใช้
แม่มดขาว ตามคำจำกัดความของแม่มดในแบบตะวันตก แม่มดขาวคือแม่มดที่นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือธรรมชาติ (Supreme being) หรือมักจะอาศัยความช่วยเหลือจากนางฟ้า นักบุญ รวมไปถึงวิญญาณของคนที่มีคุณธรรม แม่มดขาวนั้นจะยึดศาสนาเป็นที่ตั้ง ในบางครั้งเราก็จะเห็นแม่มดขาวก่อตั้งศาสนาสาขาใหม่ขึ้นมา เพื่อชี้นำชุมชนให้ยึดหลักและแนวปฏิบัติที่ดีในชีวิต ตามปกติแม่มดจะไม่สำแดงมนตราออกมาอวดใครง่ายๆ นอกจากเพื่อจะลองวิชาเท่านั้น
แม่มดขาวส่วนใหญ่จะเรียนรู้วิชาด้วยตัวเอง ทั้งจากความใกล้ชิดกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามธรรมชาติ หรือจากคัมภีร์โบราณทางศาสนา มีแต่แม่มดขาวบางส่วนเท่านั้นที่จะถ่ายทอดวิชาให้แก่ศิษย์ ซึ่งถือเป็นส่วนน้อยมากๆ ค่ะ
ชมรมแม่มด แม่มดนั้นจะอยู่กันโดยแบ่งเป็นกลุ่มย่อยเรียกว่าชมรมแม่มด โดยแม่มดสาวที่เข้ามาใหม่จะเป็นได้แค่สมาชิกสมทบ ต้องรอจนกว่าจะมีสมาชิกถาวรตายลงก่อนจึงจะได้ขึ้นมาเป็นสมาชิกถาวร โดยในกลุ่มแต่ละกลุ่มจะมีกัน 13 คน เพราะเลข 13 เป็นเลขสวยของผู้ที่บูชาความมืด ชมรมแม่มดแต่ละกลุ่มจะชุมนุมกับแม่มดกลุ่มอื่นๆ ปีละ 4 ครั้ง ได้แก่วัน Candlemas (2 ก.พ.), วัน Walpergist Night (1 พ.ค.) วันต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ, วัน Rammas Day (วันฉลองการเก็บเกี่ยวประจำปี) และครั้งสุดท้ายซึ่งเป็นครั้งที่สำคัญที่สุดของปีคือวันที่ 31 ตุลาคม อันเป็นวันฮาโลวีน (Halloween) จะเห็นได้ว่าทั้ง 4 วันที่มาชุมนุมกันล้วนเป็นวันสำคัญทางศาสนาทั้งสิ้น
ภาพพจน์ของแม่มด ในตำนานของแม่มดโดยเฉพาะในสมัยกรีกโบราณซึ่งเป็นยุคที่เทพนิยายเฟื่องฟู ในสมัยนั้นฐานะของพ่อมดแม่มดเป็นผู้ที่ได้รับการนับถือ โดยยกย่องให้เป็นผู้ที่มีความรู้ เป็นผู้ให้ความรู้แก่ผู้อื่น, เป็นหมอรักษาโรค, เป็นที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ และเป็นสื่อกลางกับเทพเจ้าอีกด้วย
แต่ต่อมาภาพพจน์ของแม่มดกลับตกต่ำลงยิ่งผ่านไปหลายทศวรรษ ความคิดเกี่ยวกับแม่มดก็เริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นสิ่งที่น่ากลัว โดยเฉพาะเมื่อ "ฮอเรซ" กวีชาวโรมันได้เผยแพร่งานเขียนของเขาที่เขียนถึง แม่มด 2 ตนชื่อ "คาดิเนีย" และ "ซากาน่า" ว่า "แม่มดทั้งสองเป็นหญิงชราน่าเกลียดน่ากลัว มีฟันยื่น คางงุ้ม ใบหน้าขาวซีด กำลังเก็บสมุนไพรในป่าช้าและฉกเนื้อลูกแกะออกเป็นชิ้นๆ ด้วยมือเปล่า แม่มดทั้งสองคนกำลังทำคุณไสยด้วยการปั้นเทียนเป็นรูปของเหยื่อ แล้ววิงวอนให้ปีศาจทั้งหลายมาทำร้ายศัตรูของนางแม่มดทั้งสอง จากนั้นงูและสุนัขนรกก็ปรากฏตัวขึ้นมา ภูตผีปีศาจส่งเสียงโหยหวน รูปปั้นขี้ผึ้งนั้นก็ถูกโยนลงไปในกองไฟ" จากภาพลักษณ์นี้จึงทำให้เกิดภาพพจน์ที่ไม่ดีเกี่ยวกับแม่มดขึ้น และติดตรึงใจทุกคนมาจนถึงทุกวันนี้
น่าเสียดายจริงๆ ค่ะที่หน้ากระดาษหมดเสียก่อน จึงเล่าได้แค่เรื่องราวของแม่มดขาวเท่านั้น ยังไงถ้ามีโอกาสเจ๊สัญญาค่ะว่าจะเล่าเรื่องของแม่มดดำต่อแน่นอน รับรองว่าสนุกตื่นเต้นและน่าสนใจไม่แพ้แม่มดขาวเลยค่ะ วันนี้เจ๊ต้องลาไปสั่งตัดชุดแม่มดขาวไปงานปาร์ตี้แฟนซีซะหน่อย สาวๆ คนไหนมีไม้กวาดบ้างคะ เอามาให้เจ๊ยืมหน่อยเร้ว!
ขอขอบคุณ ที่มา : Spicy ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
